نابودی هواپیمای مالزی با شلیک ناو آمریکایی - مجله سفرنامه دبی

با تور مالزی از توسعه یافته ترین کشور شرق آسیا دیدن کنید.

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرنگاران، بالاخره بعد از گذشت دو ماه از ماجرای ناپدید شدن هواپیمای ام اچ 370 مالزی واقعیت های دیگری از این معما رمزگشایی شد.

گزارش ها حاکی است که سیا از همان لحظات نخستین از مکوششی شدن هواپیما بر اثر شلیک اشتباهی موشک از ناو آمریکایی اطلاع داشته و دستور سکوت صادر نموده بود. رسانه ها نیز با ایجاد توفانی از خبرها و مطالب هیجان انگیز و تخیلی، وظیفه گمراه کردن افکارعمومی را داشتند.

رسانه های غربی، اگرچه بسیار دیرهنگام، اما انتها از داستان پردازی درباره دخالت جن و پری و بیگانگان فضایی دست کشیده و به علت اصلی و منطقی نابودی هواپیمای مالزی پرداختند.

رسانه های جریان ساز آمریکایی به ویژه سی ان ان، فاکس نیوز، ان بی سی و آسوشیتد پرس، در حالی بیش از دو ماه مردم دنیا و سایر رسانه ها را با انواع و اقسام خبرها و تحلیل ها گمراه کردند که از همان ابتدا علت سقوط هواپیمای بوئینگ777 مالزی را می دانستند و عملکرد کم سابقه و عجیبشان در فراوری و انتشار خبرهای فانتزی و زرد، کوششی هدفمند برای دفاع از اعتبار و منافع ملی کشورشان بوده است.

از همان روز نخست حادثه نیز، اکثر کارشناسان عقیده داشتند تنها دلیلی که باعث ناپدید شدن آنی هواپیما شده، مکوششی شدن ناگهانی آن با انفجاری بسیار بزرگتر از یک بمب دست ساز بوده و به احتمال زیاد، هواپیما در اثر اصابت یک یا دو موشک قدرتمند، تکه تکه و نابود شده است.

کریس ریچاردز، نویسنده و گزارشگر نشریه انگلیسی میرور، یکی از نویسندگانی است که با فروکش کردن توفان داستان پردازی های عجیب و غریب رسانه های آمریکایی، توجهات را به تنها گزینه منطقی جلب نموده است.

ریچاردز می نویسد: منطقی ترین احتمال این است که هواپیما در اثر شلیک موشک آمریکایی، به عمد یا اشتباه، سقوط نموده و این کشور به خوبی آن را پنهان نگه داشته است.

جان چاکمن، مدیر اجرایی و کارشناس امنیتی شرکت های نفتی کانادا نیز معتقد است؛ موشک های جدید قطعات تکه تکه شده هواپیما را ذوب و مچاله نموده اند و حتی اگر بخشی از پیکره هواپیما باقی مانده باشد، در عمق 6 کیلومتری و لابلای صخره ها و کوه های عظیم قعر اقیانوس ناپدید شده و ایالات متحده اطمینان دارد شواهد فیزیکی هرگز پیدا نخواهد شد.

این مدیر باسابقه امنیتی می افزاید: این اتفاق بی سابقه ای نیست و ارتش آمریکا حداقل سه بار هواپیماهای غیرنظامی را ساقط نموده است.

سیا بر واقعیت سرپوش می گذارد

دکتر کوین بارت، نویسنده آمریکایی نیز معتقد است سازمان های نظامی و اطلاعاتی آمریکا، دقیقا می دانند که چه اتفاقی برای هواپیما افتاده است.

این نویسنده آمریکایی می گوید: این هواپیما ناپدید نشده، بلکه همه شواهد از همان ابتدا نشان می داد سقوط نموده است.

کوین بارت توضیح داد:دفتر سیا در آلیس اسپرینگز استرالیا دقیقا می داند چه اتفاقی افتاده و از جزئیات آن نیز با خبر است. جالب آنکه دولت مالزی نیز نه تنها اطلاعات لازم را از آنها گرفته، بلکه برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت، هماهنگ با آنها عمل می نماید.

اخطار انسانی یا آزمایش؟!

همان زمان خبری در شبکه های اجتماعی آمریکا منتشر شد که کارشناسان تسلیحات نظامی و بعضی نظامیان بازنشسته آن را تایید کردند، آنها عقیده داشتند که هواپیما در اثر شلیک موشک های جدید لیزری آمریکا نابود شده و تنها اختلاف میان آنها این بود که گروهی، بروز اشتباه در سیستم پدافند اتوماتیک یا خطای انسانی را عامل شلیک موشک می دانستند و گروه دیگر، اصرار دارند که موشک به عمد و به قصد آزمایش عملی شلیک شده است.

ساخت این سلاح جدید پیش از این در رسانه های آمریکایی منتشر شده و نیروی دریایی آمریکا نیز از تجهیز ناوگان هفتم به آنها خبر داده بود.

پنتاگون اعلام نموده بود سامانه جدید لیزری قرار است با هدف توسعه کاربرد علیه جت های جنگنده و نیز موشک های بالستیک به سطح های جدیدی از توانمندی ها ارتقا یابد.

محل استقرار ناوشکن در روز حادثه

ناوشکن موشک انداز پینک نی، (USS Pinckney DDG) مجهز به سامانه شناسایی و ردیابی قدرتمند و موشک های راهنمایی شونده به اهداف پروازی، می تواند هر گونه هدفی را در محدوده بسیار طولانی با استفاده از سیستم پرتاب عمودی، نابود کند.

این ناوشکن، مدتی پیش از حادثه هواپیمای مالزی، به عنوان نخستین ناو آمریکایی پس از 70 سال وارد آبهای منطقه شد و پس از توقف در بندر مانیل و هنگ کنگ، برای تمرین نظامی وارد آبهای خلیج تایلند و دریای چین جنوبی شد.

کارکنان این ناو که در صفحه اینترنتی پینک نی و فیسبوک، پیغام ها و خاطرات و رخدادهای روزمره خود را منتشر می نمایند، محل حضور خود را به خانواده هایشان نشان داده بودند.

این ناوشکن، در روز ناپدید شدن هواپیما مالزی، سرگرم تمرین نظامی در همان منطقه بود و کاربران آمریکایی، پس از اطلاع از سانحه هوایی، در صفحه اینترنتی ناوشکن کامنت گذاشته و از آنها خواسته بودند منطقه را جستجو نمایند. اما آنها اظهار بی اطلاعی می نمایند در حالی که ناوگان ویتنام که بسیار دورتر از آنها بوده، از دریافت آخرین سیگنال هواپیما خبر داده بود.

پس از حدود هشت ساعت، به ناوشکن مأموریت داده می گردد به جستجوگران ملحق گردد، اما کاربری که خود را تفنگدار سابق نیروی دریایی معرفی می نماید، همان زمان می نویسد که پینک نی مأموریت دارد شواهد احتمالی اصابت موشک خود به هواپیما را نابود کند.

بی توجهی به اظهارات افراد عادی، چندان غیرطبیعی نیست، اما در آن موقع اظهارات کارشناسان و چهره های مطرح نیز، بایکوت یا در دریایی از داستان های جن و پری گم می شد.

مدیر دایره سوانح شرکت بوئینگ، همان روز توضیح داد: حادثه به قدری ناگهانی و سریع بوده که خلبان حتی فرصت غافلگیر شدن نیز نداشته است. روشن است که هواپیما منفجر شده و از آنجایی که قطعات بزرگی از آن باقی نمانده، تعیین است که انفجار، با مواد پرقدرتی اجرا شده که تمام حجم هواپیما را مکوششی نموده و قطعات، سوخته یا ذوب شده اند.

آنها تلویحی، شلیک موشک به هواپیما را تأیید کردند و شناسایی منبع شلیک موشک را برعهده کارشناسان گذاشتند.

روی دوم سکه

این پرسش تا حد زیادی مورد توجه افکار عمومی دنیا قرار گرفته است: چرا ایالات متحده در خط مقدم ارائه اطلاعات درباره حادثه قرار گرفته است؟ پاسخ این سؤال، رازی بزرگ را فاش می نماید.

آمریکا یک ناوگان از انواع ماهواره های جاسوسی با پیچیده ترین کارنمودها در اختیار دارد که تمامی سطح زمین را به طور مداوم پوشش می دهند. ناوگان موسوم به سوراخ کلید. سامانه ای که تنها سیستم تصویربرداری آن کیفیتی قابل مقایسه با عملکرد تلسکوپ فضایی هابل دارد. اما به جای رجوع به آنها، رسانه ها ما را به اطلاعات رادار یک جنگنده ویتنامی ارجاع دادند.

البته این قابل درک است که سیا یا دیگر سازمان های جاسوسی آمریکا نخواهند قابلیت های ماهواره های خود را فاش نمایند.

از سوی دیگر، ارتش آمریکا نیز بعضی از بهترین رادارهای پیچیده دنیا را در اختیار دارد و همه می دانند که تعدادی از آنها با بالاترین قابلیت ها در پایگاه هایی در دیگو گارسیا در اقیانوس هند مستقرند. پس چگونه ممکن است که همه آنها به طور همزمان سکوت نمایند و بگویند که هیچ داده ای درباره هواپیمای بوئینگ در اختیار ندارند و اطلاعاتشان در این زمینه، از شهروندان عادی نیز کمتر است!

پاسخ سؤال واضح است، آنها به عمد و به طور هماهنگ سکوت کردند و رسانه های بزرگ آمریکایی نیز، توفانی از مطالب و خبرهای هیجان انگیز و هالیوودی به راه انداختند تا هیچکس فرصت فکر کردن ساده و منطقی نداشته باشد.

سابقه بد آمریکایی ها

ارتش آمریکا پیش از این نیز سه بار هواپیماهای مسافربری را هدف قرار داده و تنها به یکی از آنها اعتراف نموده است.

در سال 1988 پرواز شماره 655 ایران توسط ناو یو اس اس وینسنس در زمان جنگ عراق و ایران سرنگون شد و 290 نفر از جمله 66 کودک کشته شدند، اما ایالات متحده پس از یک دوره طولانی اصرار به این که هیچ اشتباهی رخ نداده، بدون معذرت خواهی، خود را بی گناه نشان داد.

پرواز شماره TWA 800 در طول سواحل شرق ایالات متحده آمریکا، قطعاً قربانی شلیک اشتباهی یک موشک ضد هوایی از سوی نیروی دریایی آمریکا شد. همه شواهد، از مستندات راداری گرفته تا مکالمات و آنچه که مردم به چشم خود دیده بودند، بر این امر دلالت داشت، اما مقامات، به جای اعتراف به خطای وحشتناک و جبران خسارات، یک تحقیق طولانی را در پیش دریافتد که هیچ انتهای نداشت و به سرنوشت ترور جان اف کندی دچار شد.

در تب و تاب حادثه 11 سپتامبر یک هواپیمای مسافربری در پنسیلوانیا سقوط کرد و خبرش در آن موقع توجهی را جلب نکرد. براساس تصاویر ضبط شده و مشاهدات عینی روشن بود که هواپیما در اثر شلیک یک موشک هوا به هوا از سوی یک جنگنده منفجر شده است. صدها آمریکایی در این حادثه کشته شدند، چون نیروی هوایی آمریکا با بودجه میلیاردی اش، تصور نموده بود ممکن است این هواپیما هم ربوده شده باشد.تعلل مقامات مالزی در این ماجرا و عدم قاطعیت آنها در اعلام نظر صریح، فرضیه هدف قرار دریافت هواپیما توسط نیروی دریایی آمریکا را تقویت می نماید و تحلیلگران معتقدند به احتمال فراوان، مقامات آمریکایی، با وعده پرداخت خسارت، یا دیگر ابزارهای سیاسی، همتایان مالزیایی خود را قانع نموده اند که در این مورد سکوت نمایند.

این گزارش در سرانجام به خوانندگان تأکید می نماید توقع روشن شدن ماجرا توسط آمریکا را نداشته باشید. آنها کوشش خواهند کرد این حادثه نیز به عنوان یک راز باقی بماند.

منبع: شبکه خبر

خبرنگاران: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای بازنشر می گردد.