تصویر یک بازیگر؛ پل واکر که مرگش هم پولساز شد - مجله سفرنامه دبی

سری فیلم های اکشن سریع و خشمگین نام او را بر سر زبان ها انداخت. فیلم هایی که هر چند برای منتقدان سینما آثار جذابی نبودند اما طرفداران ژانر اکشن را راضی می کردند و منصفانه هم باید گفت که صحنه های تعقیب و گریزهای ماشین ها در این سری فیلم ها خیلی خوب از کار درآمده است.

به مناسبت تولد پل واکر مروری داریم روی زندگی و کارنامه این بازیگری که با مرگ در 40 سالگی جوان ابدی باقی ماند.

پل واکر متولد 12 سپتامبر سال 1973 در کالیفرنیا بود. مادرش مدل بود و پدرش پیمانکار کارهای فاضلاب و بوکسور آماتور سابق که سابقه بردن دو دستکش طلایی را هم داشت. یکی از پدربزرگ هایش بوکسور بود و دیگری با ماشین های فورد در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کرده بود و درنتیجه به نظر می رسد خون قهرمانی و تمایل به ترشح آدرنالین بالا در ذات پل واکر باشد.

واکر در شهری در حومه لس آنجلس بزرگ شد و در کالج زیست شناسی دریایی خواند. او آن قدر به این رشته علاقه داشت که بعدها در مستندی مربوط به حیوانات زیر دریا از کانال نشنال جئوگرافی ظاهر شد که جزء آرزوهای دیرینه اش بود. او عاشق اتومبیلرانی و ماشین ها هم بود. با BMW مدل E92 M3 یک بار در مسابقات اتومبیلرانی شرکت کرد و کلکسیونی از 30 ماشین داشت که یکی از آن ها نیسانی بود که در 2 سریع، 2 خشمگین با آن رانندگی می کرد.

کارش را به عنوان مدل در آگهی های تبلیغاتی آغاز کرد و سال 1984 در نوجوانی برای اولین بار در یک سریال تلویزیونی به عنوان بازیگر جلوی دوربین رفت. واکر تا سال 1996 بازیگر سریال های نوجوان پسند تلویزیونی بود. اولین بار سال 1987 در یک سریال کمدی به نام ضربان (Throb) بالاخره یک نقش اصلی بازی کرد.

سال 1996 زمان حضورش در سینما بود. ملاقات با دیدلز کمدی خانوادگی ضعیف و بیمزه ای بود که واکر یکی از نقش های اصلی اش را بازی کرد. فیلمی که نه منتقدان تحویلش گرفتند و نه تماشاگران و راستش بعد از این سال ها کسی اصلا یادش نمی آید فیلم درباره چه چیزی بود.

اما راه برای واکر باز شد تا مثلا سال بعد از آن در کمدی فانتزی پلزنتویل (Pleasantville) ساخته گری راس کنار توبی مگوایر و جف دنیلز و ویلیام اچ.میسی نقش اصلی را بازی کند. فیلم داستان یک خواهر و برادر بود که در یک سریال تلویزیونی دهه 50 میلادی گیر می افتند.

بعد از آن واکر بیشتر در فیلم های بی مووی که با بودجه های پایین ساخته می شدند و بیشترشان هم کمدی ماجراجویانه بودند بازی کرد. فیلم هایی که همه شان امتیازهای پایینی از منتقدان گرفتند. تنها کارهای قابل توجهش به جز سری فیلم های سریع و خشمگین دو فیلم پرچم های پدران ما ساخته کلینت ایستوود و هشت درجه زیر صفر ساخته فرانک مارشال بود که در اولی البته نقش مهمی نداشت اما در درام ماجراجویانه دومی یکی از نقش های اصلی را بازی می کرد.

پل واکر و سری فیلم های سریع و خشمگین

سال 2001 به نظر می رسد بالاخره بخت به پل واکر رو کرد و پیروز شد نقش مقابل ون دیزل در فیلم سریع و خشمگین را به دست بیاورد. ون دیزل در سینمای اکشن بازیگر شناخته شده ای بود و این قدم مهمی برای واکر محسوب می شد. البته ون دیزل نقش مهم تری در زندگی واکر هم داشت؛ او پدرخوانده پل واکر بود. کاراکتر برایان اوکانر نقشی نفس گیر بود در فیلمی که فروش پیروزی در گیشه داشت و بلافاصله ساختن دنباله هایی بر آن تصویب شد.

سریع و خشمگین پرفروش ترین فیلم کارنامه واکر باقی ماند هر چند او در قسمت های دیگر آن هم جلوی دوربین رفت.

فیلم هایی که باعث شدند بازی پل واکر دیده و تحسین شود. او توانست بعدتر جایزه بهترین بازی دو نفره را با ون دیزل از جوایز MTV بگیرد. بیشتر فیلم های سریع و خشمگین امتیازهای متوسطی از منتقدان گرفتند اما طرفداران فیلم های اکشن آن ها را دوست داشتند.

برایان اوکانر که واکر نقش اش را در این سری فیلم ها بازی می کرد افسر پلیس لس آنجلس بود که در قسمت اول باید تصمیم می گرفت چطور وفاداری اش را ثابت کند وقتی عاشق دنیا مسابقات اتومبیلرانی شد. جایی که او را تحت پوشش مخفی فرستاده بودند تا نابودش کند.

گری اسکات تامپسون و دیوید آیر فیلم نامه نویسان سریع و خشمگین اولی بودند. دیوید آیر که بعدتر او را با کارگردانی فیلم های خشم با بازی برد پیت و جوخه ی انتحار شناختیم. راب کوهن کارگردان آن بود. کوهن برای ساختن این فیلم از مقاله ای در روزنامه الهام گرفته بودند که از مسابقات اتومبیلرانی غیرقانونی نوشته بود. پل واکر اولین کسی بود که قرارداد این پروژه را امضا کرد و بعد از او نوبت ون دیزل بود که بعد از انجام اصلاحاتی در فیلم نامه حاضر به قبول بازی در آن شد.

بودجه تولید قسمت اول فیلم 38 میلیون دلار بود در حالی که نزدیک به 210 میلیون دلار فروش کرد. جالب است بدانید که راجر کورمن هم فیلمی به همین نام سال 1955 ساخته بود اما چون نام فیلمش را به یونیورسال فروخت راب کوهن هم توانست از همین اسم برای فیلم اکشنش استفاده کند. فیلم کورمن هم درباره مسابقات اتومبیرانی بود.

منتقد هم معتقد بودند این فیلمی است که در سطح می درخشد و سرگرم کننده است اما نکته عمیقی در آن وجود ندارد.

دو سال بعد قسمت دوم آن با نام سریع 2 خشمگین 2 ساخته شد که جان سینگلتون کارگردانش بود و فیلم ضعیفی از کار درآمد که پیروزیت قسمت اول را در زمینه رضایت مخاطبان دنبال نکرد اما در گیشه باز هم فروش خوبی داشت و بودجه 76 میلیون دلاری آن با فروش 237 میلیون دلاری روبرو شد. این یعنی فرنچایز سریع و خشمگین همین جا ساخته شد.

البته شکست قسمت دوم پیش منتقدان و مخاطبان باعث شد سه سال برای ساخت قسمت سوم آن صبر کنند و کلا سراغ تیم دیگری بروند که جاستین لین کارگردانش بود اما داستان چند نوجوان عشق ماشین را روایت می کرد و از پل واکر و ون دیزل خبری در آن نبود. فیلم به نسبت بقیه آثار این فرنچایز فروش چندان هم نکرد.

سال 2009 جاستین لین قسمت چهارم را با همان نام اصلی سریع و خشمگین ساخت که هر چند به خوبی قسمت اول از کار درنیامد اما از فاجعه ای که قسمت دوم رقم زده بود به مراتب بهتر بود.

طرفداران فیلم هم که دلشان برای این اکشن پل واکر و ون دیزل تنگ شده بود آن را به فروش فوق العاده 363.2 میلیون دلاری رساندند. منتقد اینترتینمنت ویکلی برای فیلم نوشت که هر چند به درجات بالایی نمی رسد اما خوبی اش این جاست که از محدودیت های دراماتیک خودش آگاه است. منتقد هالیوود ریپورتر هم معتقد بود که این دنباله اصلی قسمت اول است.

جاستین لین چنان توانست خودش را در دل مردم و تهیه کنندگان جا کند که ساخت قسمت پنجم هم با نام پنج خشمگین به او سپرده شد. فیلمی که سال 2011 اکران شد. حالا بودجه تولید فیلم هم افزایش پیدا کرده بود و به 125 میلیون دلار رسید. البته فروش آن هم معادل 626.1 میلیون دلار شد. این یکی فیلم نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و سکانس های اکشن آن به شدت تحسین شد. دواین جانسون هم به بازیگران فیلم اضافه شد که منتقدان بازی او را خیلی پسندیدند و آن را جزء نکات مثبت فیلم ارزیابی کردند.

• 15 فیلم برتر راک (دواین جانسون)؛ پردرآمدترین بازیگر هالیوود

واکر برای این قسمت با یک مربی پارکور تمرین کرده بود و بیشتر صحنه های بدلکاری را هم خودش انجام داد.

داستان پنج خشمگین از آن تم اتومبیلرانی فاصله گرفت و با تشویق منتقدان و مخاطبان روبه رو شد درنتیجه در سریع و خشمگین 6 تصمیم گرفتند پا را از این هم فراتر بگذارند و فیلم مایه های جاسوسی هم پیدا کرد. در جلب نظر مخاطب پیروز هم شدند. ششمین فیلم پرفروش سال 2013 شد و رکورد پرفروش ترین فیلم از سری سریع و خشمگین را زد. فیلم نزدیک به 789 میلیون دلار فروش کرد در حالی که رقم تولید آن چندان افزایش پیدا نکرده بود و 160 میلیون دلار هزینه تولیدش شده بود. منتقدان باز هم کارگردانی لین و بازی ها را مثبت ارزیابی کردند اما به نظرشان زمان فیلم بیش از اندازه طولانی بود و فیلم نامه هم مشکلاتی داشت.

ساخت قسمت هفتم با نام خشمگین 7 برعهده جیمز ون گذاشته شد که او را با فیلم های ترسناک موذی و اره می شناختند. تراژدی پل واکر سر این فیلم رقم خورد. فیلم داستان پل واکر و رفقایش را روایت می کرد که بعد از ماجراهای قسمت های قبلی جرم هایی که مرتکب شده بودند بخشوده شد و به آمریکا برگشتند.

فیلم برداری سپتامبر 2013 آغاز شد و گروه در تعطیلات عید شکرگزاری بود که پل واکر در سانحه رانندگی در حالی که خودش پشت فرمان بود درگذشت. خبر درگذشت واکر طرفداران سریع و خشمگین را در بهت و حیرت فرو برد. تهیه کنندگان کار فیلم برداری را برای مدتی متوقف کردند تا بتوانند چاره ای برای نقش برایان اوکانر پیدا کنند که وسط فیلم برداری سکانس های مربوط به او بودند.

در نهایت تصمیم گرفته شد به احترام پل واکر کاراکتر اوکانر در بازنویسی فیلم نامه بازنشسته شود و دوره کامل این شخصیت به سر برسد. برای سکانس های باقیمانده از بدل و البته دو برادر واکر برای فیلم برداری استفاده کردند که شباهت زیادی به او داشتند. در حقیقت در باقی فیلم صورت پل واکر روی تن برادرانش یا بدلکار مربوط به او گذاشته شد. مرگ پل واکر برای فیلم البته پیروزیت زیادی به دنبال داشت.

سرنوشت تراژیک بازیگر جوان فیلم باعث شد که مردم برای دیدن آخرین حضور او روی پرده سینما صف بکشند و فیلم را به فروش بالای یک میلیارد و 500 میلیون دلار برسانند در حالی که هزینه تولید آن 190 میلیون دلار بود. از طرفی فیلم امتیاز متاکریتیک 67 از 100 را از منتقدان دریافت کرد که بالاترین امتیازی است که این فرنچایز از منتقدان گرفته است.

پل واکر سوار پورشه اش بود که با سرعت زیاد نتوانست ماشین را کنترل کند و به چراغ برق و دو درخت برخورد کرد. سرعت ماشین بین 130 تا 150 کیلومتر بر ساعت برآورد شد. البته پدر و دختر واکر شکایتی علیه پورشه تنظیم کردند و به دادگاه دادند که در نهایت پورشه با آن ها به توافق رسید.

این پایانی سریع برای بازیگری بود که یکی از پولسازترین فرنچایزهای سینمایی دنیا را از خودش به جا گذاشت.