میراث جهانی یونسکو در آسیا (قسمت دوم) - مجله سفرنامه دبی

قاره پهناور آسیا در تمام ابعاد، دارای تنوع و گستردگی است. چه از نظر جاذبه های طبیعی و چه از نظر جاذبه های تاریخی و فرهنگی، بیشترین تنوع و گوناگونی را در این قاره می توان مشاهده کرد. همین گستردگی باعث شده که قاره آسیا، سهم زیادی در لیست میراث دنیای یونسکو داشته باشد. در قسمت قبل با تعدادی از این آثار و جاذبه ها آشنا شدیم. این لیست را در ادامه دنبال کنید.

6. آثار تاریخی و باستانی کیوتو، ژاپن

کیوتو که از سال 794 میلادی تا قرن نوزدهم مرکز ژاپن بود، هزاران سال است که به عنوان مرکز اصلی فرهنگ ژاپن شناخته می شود. معماری مذهبی بناها بین قرون هفت تا هشت میلادی به اوج شکوفایی خود رسید. طراحی باغ های این مجموعه از قرن نوزدهم، الهام بخش طراحی باغ در بسیاری از کشورهای دنیا بوده است.

این منطقه باستانی با معماری چوبی سنتی ژاپن و باغ های زیبای ژاپنی شناخته می شود. موزه های هنری، معباد بودایی و کاخ های بزرگ، این مجموعه ارزشمند و دیدنی را تشکیل می دهند.

این مجموعه شامل 17 مکان است که در سه شهر کیوتو، اوجی و اوتسو قرار دارند. 13 معبد بودایی، 3 معبد شینتویی و یک کاخ، این مجموعه را تشکیل می دهند. یونسکو در سال 1994 این مجموعه را به لیست میراث دنیای خود افزوده است.

7. دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ چین که 20 هزار کیلومتر طول دارد، به منظور دفاع از قلمروی امپراتوری های مختلف حاکم بر چین در مقابل مهاجمان شمالی ساخته شده است. این مجموعه بزرگ و خارق العاده از استحکامات متعددی چون برج دیده بانی، مسیر عبور اسب و گذرگاه، قلعه و دیوار تشکیل شده است. این دیوار علاوه بر اینکه مدت های مدیدی از خاک این کشور دفاع نموده، فرهنگ و سنت های چین را نیز حفظ نموده است.

تاریخ ساخت دیوار چین به قرن پنجم تا هشتم قبل از میلاد باز می شود. دیوار بزرگ چین یکی از عجایب هفت گانه تازه دنیا است. ساخت این دیوار دفاعی بزرگ، بیش از دو هزار سال طول کشیده است. اولین بخش های این دیوار از قرن هشتم پیش از میلاد ساخته شده اند. گرچه بخش هایی از دیوار به خوبی حفظ و نگه داری و در صورت لزوم بازسازی و تعمیر می شود اما بخش های بسیاری از آن در طول زمان از بین رفته است. در سال 2001، دیوار چین با هفتاد هزار بازدیدنماینده در روز، پربازدیدترین سازه دنیا بود.

در خصوص دیوار چین،

• عجایب هفت گانه تازه دنیا، دیوار بزرگ چین

8. ریل های کوهستانی هند

سه راه آهن کوهستانی هند که بین سال های 1881 تا 1908 در دوران سلطه حکومت استعماری بریتانیا ساخته شده اند، نشانی از مهارت های پیشرفته مهندسی آن دوران هستند. این مسیرها، روستاهای مختلف را به هم پیوند می دهد و دسترسی به دشت ها و فلات های منطقه ها کوهستانی هند را ممکن می نماید. منطقه های که این راه آهن در آن ها کشیده شده است، به شکل قابل ملاحظه ای از نظر اجتماعی و مالی، تحت تاثیر این توسعه قرار گرفته اند. این ریل ها هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرند.

این ریل های کوهستانی شامل پنج خط راه آهن هستند که از این پنج خط، راه آهن هیمالیایی دارجیلینگ، راه آهن کوهستانی نیلگیری و راه آهن کالکا شیملا در میراث دنیای یونسکو ثبت شده اند.

راه آهن هیمالیایی دارجیلینگ یکی از راه آهن های باریک است که جالپایگوری را به دارجیلینگ متصل می نماید و حدود 86 کیلومتر طول دارد.

راه آهن کوهستانی نیلگیری در سال 2005 به لیست میراث دنیای یونسکو اضافه شده است.

راه آهن کالکا شیملا یکی از راه آهن های باریک است که در شمال غرب هند واقع شده است و به خاطر مسیرهای کوهستانی و خیره نماینده ای که از آن ها عبور می نماید، بسیار مشهور است. طول این راه آهن 2169 متر است.

9. معبد زرین دامبولا (Golden Temple of Dambulla)، سری لانکا

این معبد که در مرکز سریلانکا واقع شده است، یکی از بزرگ ترین و برترین معابد غاری حفاظت شده در سری لانکا است. دیوارها و محراب های این معبد با تندیس ها و تصاویری از آیین های بودایی تزیین شده اند. این معبد از یک قرن پیش از میلاد، جایی برای زیارت و انجام اعمال مذهبی بوده است.

بیش از 80 غار ثبت شده در نواحی اطراف معبد وجود دارد. جاذبه های گردشگری اصلی این مجموعه در پنج غار قرار دارند و شامل تندیس ها و نقاشی های مذهبی هستند. درمجموع 153 تندیس بودا، 3 تندیس از پادشاهان سری لانکا و 4 تندیس از خدایان و الهه ها در این مجموعه وجود دارد. نقاشی های دیواری، مساحتی معادل 2100 مترمربع را در بر می گیرند. مکان های آرامگاهی با اسکلت هایی با 2700 سال قدمت در نزدیکی این منطقه وجود دارد. قدمت این مجموعه به قرن اول پیش از میلاد بر می شود. تندیس های بودای موجود در این مجموعه، ابعاد متفاوتی دارند که طول بلندترین آن ها به 15 متر می رسد.

10. جنگل های بارانی استوایی سوماترا (The tropical rainforest heritage of Sumatra)، اندونزی

این مجموعه شامل سه پارک ملی است و مساحتی بیش از 2 میلیون هکتار را در بر می گیرد. تنوع گونه های گیاهی و جانوری این منطقه بسیار چشمگیر است. 10 هزار گونه گیاه، 201 گونه پستاندار و بیش از 550 گونه پرنده در این زیستگاه زندگی می نمایند. چشم اندازهای بی نظیر این پارک های ملی شامل انواع غارها، آبشارهای بلند، دریاچه ها و بلندترین آتشفشان اندونزی است.

این مجموعه که از سه پارک ملی تشکیل شده، در سال 2004 به لیست میراث دنیای یونسکو، افزوده شده است. تمامی نواحی این مجموعه، چشم انداهای شگفت انگیزی از انواع زیستگاه های طبیعی را به نمایش می گذارند. دریاچه ی شگفت انگیزی چون Gunung Tujuh، آتشفشان Kerinci و چندین آتشفشان کوچک دیگر و نواحی ساحلی، از جاذبه های طبیعی این محدوده هستند. این سه پارک، 50 درصد از تنوع گیاهی سوماترا را در بر می گیرند. بزرگترین گل دنیا (زنبق بدبو) و بلندترین گل دنیا (گل جسد(Amorphophallus titanum)) در این جنگل ها رشد می نمایند.

زنبق بدبو(Rafflesia arnoldii) بزرگترین گل دنیا، در سال 1818 میلادی برای اولین بار در جزیره سوماترا کشف شد. قطر این گل به حداکثر 1/5 متر و وزن آن به 8 کیلو می رسد. زنبق بدبو گل ملی کشور اندونزی است.