کشف دو طوق طلای 2500 ساله به وسیله کارگر شرکت آب
به گزارش مجله سفرنامه دبی، این طوق ها کیفیت بسیار بالایی دارند و دارای تنوع قابل توجهی از تکنیک های طلاسازی و نقوش زینتی، از جمله ریخته گری، زردوزی، دانه سازی، جوشکاری و انواع طرح های هندسی هستند. این دو طوق مهم ترین کشف در آستوریاس هستند. این اشیاء در همان محل کشف و همان زمان به وسیله باستان شناسان مورد مطالعه قرار گرفتند.
به گزارش فرادید، پابلو آریاس، استاد باستان شناسی ماقبل تاریخ دانشگاه کانتابریا شرح می دهد: در حالی که گردنبند های طلای دیگری از عصر آهن یافت شده اند، بیشتر آن ها در قرن 18 و 19 کشف شدند، زمانی که تکنیک های محدود باستان شناسی باعث از بین رفتن اطلاعات مربوط به منشأ آن ها می شد.
او اضافه کرد:، اما در این مورد، سایت اکتشاف دست نخورده است و به باستان شناسان اطلاعات بسیار بهتری درباره بستر و محیط آن ها می دهد. آریاس گفت: ما اطلاعات بسیار دقیقی در خصوص محل پیدا شدن آن ها داریم. این یک مورد کاملا استثنایی است.
سرجیو نارسیاندی، کارگر شرکت آب، در حال ردیابی محل شکستگی لولۀ آب بود که در شیب کنار جاده یک شئ براق دید. ابتدا تصور کرد یک قطعه فلز است که تصادفاً از مزرعه یا تجهیزات کشاورزی آن منطقه به آنجا راه پیدا نموده است، اما روشنایی فلز سبب توقف او شد. وقتی دقیق تر نگاه کرد، دریافت که بسیار شبیه یک طوق طلایی است.
او می دانست که باید موضوع را به مقامات گزارش کند، اما برای شناسایی مرجع مربوطه ناچار شد مدتی جستجو کند، بالاخره با شهردار که شخصاً او را می شناخت تماس گرفت و شهردار به او گفت می تواند کشفیاتش را تا زمان رسیدن مسؤولان میراث فرهنگی به شهرداری بسپرد. انتها نارسیاندی با عمویش که باستان شناس است تماس گرفت و دایی اش او را به مدیر موزه باستان شناسی آستوریاس معرفی کرد.
پس از این تماس ها، باستان شناسان همان بعد از ظهر خودشان را به محل اکتشاف رساندند. تأیید شد شیء یافت شده طوق طلاست، سپس شش تکه از طوق دوم را در همان دامنه تپه پیدا کردند. این قطعات، یک طوق طلای دوم کامل را شکل دادند. سپس هر دو طوق به سرعت برای نگهداری به آزمایشگاه موزه منتقل شدند.
طوق کشف شده به وسیله سرجیو نارسیاندی یک گردنبند سفت و سخت c شکل است که از یک میله مرکزی با مارپیچ هایی طلایی در اطراف آن تشکیل شده است و دارای پایانه های بزرگ آوندی شکل دوتایی است.
به علت میزان، کیفیت و ظرافت فنی، نخستین طوق نمونه استثنایی زرگری در شمال غربی شبه جزیره ایبری در عصر آهن محسوب می گردد. قطعه دوم دارای یک بخش مستطیل شکل با پایانه های آوندی دوتایی است که در پایانه های صاف آن، طرح هایی از خورشید حکاکی شده است. هر دوی آن ها دارای ساییدگی در مناطقی هستند که با گردن در تماس بوده است و این نشان دهنده این است که مدتی نسبتا طولانی از آن ها استفاده شده است.
اکنون آنالیز متالورژیک غیرتهاجمی و آنالیز سطحی روی طوق ها در حال اجرا است. این مطالعات موجب بالا رفتن اطلاعات ما درباره فناوری ساخت در عصر آهن اسپانیا، استخراج فلز، استفاده از نقره، تکنیک های تذهیب و ... می گردد.
منبع: فرارو