اختلال شخصیت اجتنابی؛ چرا مجرد ماندم؟

به گزارش مجله سفرنامه دبی، خبرنگاران : یکی دیگر از دلایل مجرد ماندن جوانان، اختلال شخصیت اجتنابی ست. عزیزان در همین ابتدا بگوییم که ما هم می دانیم از دلایل مهم ازدواج نکردن، شرایط مالی حاکم در این روزهاست. اما هدف ما در این مطالب این است به غیر از درنظر گرفتن مسائل مالی، دیگر دلایل و مسائل جوانان را آنالیز کنیم.

اختلال شخصیت اجتنابی؛ چرا مجرد ماندم؟

همه ما در کودکی احتیاج داریم که نسبت به افراد مهم زندگی مانند والدین دلبستگی داشته باشیم اگر شرایط سالم باشد دلبستگی ما از نوع ایمن خواهد بود و اگر که شرایط ناسالم باشد ممکن است که دلبستگی ما از نوع ناسالم و بی قراری و اجتنابی باشد.

من اینجا فقط می خواهم درباره دلبستگی اجتنابی صحبت کنم. برخی از بچه ها به علت اینکه رابطه خوبی با والدین خود نداشتند تصمیم گرفتند که نسبت به دیگران بی تفاوت باشند و به بود و نبود آن ها زیاد اهمیتی ندهند، به همین علت با خودشان می گویند: اگر دیگران بیایند، آمدند، اگر نیامدند نیامدند، زیاد اهمیتی نمی دهم، ما به این افراد بیماران اجتنابی میگوییم.

از آن جایی که می خواهم در این مطلب بسیار ساده و غیر تخصصی حرف بزنم، نمی توانم بیشتر از این درباره آن شرح بدهم، اما در خصوص ویژگی های این افراد باید بگویم، این افراد سعی می نمایند که با دیگران به شکلی فاصله داشته باشند و هیچ وقت دیگران را درون تنهایی خود راه نمی دهند، این افراد یا در انتخاب همسر درست عمل نمی نمایند و خودشان کسی را انتخاب نمی نمایند مگر اینکه کسی آن ها را انتخاب کند و به زور بتواند با آن ها رابطه برقرار کند و هم چنین نازکش آن ها باشد و نگذارد تقی به توقی بخورد، یا اگر که این افراد وارد رابطه شوند، انقدر کناره گیری می نمایند، آنقدر بی تفاوت هستند و آنقدر بی توجه هستند، که رابطه را تخریب می نمایند. این افراد در روانشناسی بیماران اجتنابی نامیده می شوند و احتیاج به درمان دارند.

بیماران اجتنابی، ممکن است که گرفتار طرحواره طرد اجتماعی یا طرحواره نقص و شرم و یا طرحواره شکست و یا طرحواره اطاعت باشند، که باید به روانشناس مراجعه نمایند و با تشخیص روانشناس و اینکه گرفتار کدام طرحواره ها هستند و یا بسته به دیدگاه روانشناس درمان شوند.

ویژگی های اختلال شخصیت اجتنابی

1. چون بسیار از انتقاد تایید نشدن یا طرد شدن می ترسد از فعالیت هایی که احتیاج به رابطه با افراد زیادی دارد دوری می نماید.

2. بجز با افراد خاصی که از آن ها خوششان می آید مایل به ارتباط با فرد دیگری نیست.

3. به خاطر احساس شرم و یا ترس از مسخره شدن، از بیان دنیای ذهنی و درونی خودش حتی با افرادی که با آن ها رابطه بسیار نزدیک و صمیمانه دارد خودداری می نماید.

4. در موقعیت های اجتماعی دائماً نگران این موضوع است که درباره او چه فکری می نمایند آیا طردمی ود ویا یا مورد انتقاد قرار می گیرد؟

6. به خاطر فرار از احساس شرمندگی وارد فعالیت های نو نمی گردد و اهل ریسک نیست.

7. آن ها معمولا ظاهر آرام و خوبی دارند، معمولاً ساکت هستند و زیاد اهل حرف زدن نیستند، فردی درون گرا به نظر می آیند و کاری به کار کسی ندارند.

8. افرادی به شدت خجالتی هستند و وقتی در جمع قرار می گیرند معذب هستند.

9. زیاد اهل تغییر نیستند مثلا اگر یک ماشین دارند همان را سال ها نگه می دارند.

10. مغزشان دائم برروی روی تفاوت هاست و نه شباهت ها.

11. دائما فکر می نمایند که من با فلانی نقطه مشترکی ندارم.

12. اهل هیجان ماجراجویی پرداختن به چیز های تازه سرگرمی زیاد نیستندواگر هم باشند بسیار محدود است.

13. چیزی آن ها را به هیجان نمی آورد.

14. در واقع شخصیت هایی هراسان هستند.

اختلال شخصیت اجتنابی و ازدواج

همه ما به صورت عادی می آموزیم که چطور با دیگران رابطه برقرار کنیم چگونه با افراد نو دوست شویم زندگی نو را تجربه کنیم، لذت ببریم چطور خودمان را ابراز کنیم، عقیده مان را بگوییم، احتیاج های مان را بر طرف کنیم و این را هم می دانیم که دیگران هم دوست دارند که با ما رابطه برقرار نمایند، پیغام های بدنی و غیر کلامی همدیگر را می فهمیم.

اما افرادی که اختلال شخصیت اجتنابی دارند، دائما نگرانند که دیگران از آن ها خوششان نیاید و اهمیتی به رابطه با آن ها نمی دهند، اگر کسی بخواهد به آن ها نزدیک گردد با دیده شک به او نگاه می نمایند.

گاهی هم خیال می نمایند از او می خواهند سوء استفاده نمایند و این به خاطر عزت نفس پایین خودشان است و در واقع فرافکنی می نمایند. بسیار حساس هستند.

برای بیشتر کسانی که گرفتار اختلال شخصیت اجتنابی هستند، شغل یک مشکل بسیار بزرگ هست، سعی می نمایند یک گوشه دنجی داشته باشند، در پروژه های بزرگ شرکت نمی نمایند، سرپرستی گروه را به عهده نمی گیرند، مسئولیت خود را افزایش نمی دهند، ترفیع شغلی نمی گیرند، همه این ها به خاطر این است که از ارزیابی دیگران می ترسند.

آن ها از تعارض درونی شدیدی رنج می برند، از یک طرف به شدت به احتیاج با دیگران علاقمند هستند و از طرف دیگر می ترسند که مورد انتقاد و ارزیابی قرار بگیرند.

این افراد وقتی که می خواهند وارد رابطه بشوند، باید از قبل اطمینان کامل پیدا نمایند که در آن رابطه پذیرفته شده و مورد توجه و احترام واقع خواهند شد، اما واقعیت این است که چنین رابطه تضمین شده ای وجود ندارد و ما باید در روابط میزانی ریسک کنیم، بنابراین این افراد به راحتی وارد رابطه نمی شوند و اگر که این کار را انجام بدهند بار ها وفاداری و صداقت طرف مقابل مورد آزمایش قرار می دهند.

با وجود اینکه در گذشته هم روابطی داشته اند، اما نمی توانند از آن ها درس بگیرند که چیز ناخوشایندی در آن ها وجود ندارد.

فعالیت های تنهایی را ترجیح می دهند، بیشتر این افرادنمی توانند در جمع سخنرانی نمایند، داشتن میزانی دوست را به داشتن تعداد دوستان زیاد ترجیح می دهند.

البته همه ما انسان ها تا حدی خجالتی هستیم و برخی از این خصلت ها در همه ما وجود دارد، اما در این افراد این بسیار افراطی هست به صورتی که شغل و روابطش با دیگران مختل می گردد.

اختلال شخصیت اجتنابی و روابط زناشویی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی در روابط زناشویی خود چگونه عمل می نمایند؟

چون این افراد بسیار کم رو هستند و از رابطه صمیمی می ترسند تمام زحمت رابطه ها بر دوش همسرشان است. خانمی می گفت که وقتی میخواهیم جایی برویم، من باید هماهنگ کنم، من باید زنگ بزنم و حتی وقتی وارد خانه آشنایان می شویم اول من وارد می شوم و بعد همسرم وارد می گردد.

اگر باچنین شخصی ازدواج کردید، شما هستید که باید تلفن کنید، شما قرار دیدار می گذارید، شما در حسرت شنیدن کلمه عاشقانه و محبت آمیز از سمت او هستید.

او همواره میزان زیادی فاصله را با شما حفظ می نماید و با وجود اینکه تمام کوشش خودتان را می کنید به میزان ای که کوشش می کنید ریسپانس نمی دهد.

آن ها به خودشان تلقین نموده اند که دیگران از تماشا دنیای درونی آن ها خوششان نمی آید. شاید هم به خاطر تاثیر او بر روی شخصیت تان فعالیت اجتماعی شما هم کمتر گردد.

آن ها تا حد امکان از دیگران فاصله میگیرند، حتی گاهی وقت ها و شوخی هایی که با آن ها می گردد را شخصی تلقی می نمایند و خیال می نمایند دیگران قصد تحقیر او را دارند.

کم کم متوجه می شوید که به طور کلی او غم و اندوه شدید هم دارد در روانشناسی ما به این افراد روان رنجور می گوییم، آنهازندگی ای در اعماق ترس و نگرانی دارند.

چرا ممکن است شما جدب افرادمبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی شوید؟

در طبیعت همه ما انسان ها این هست که چیزی را می خواهیم که نمی توانیم آن را داشته باشیم و جذب چیزی می شویم که آسان به دست نمی آید. گاهی هم به خاطر این است که میزانی کوشش شما سبب می گردد که مخاطب شما کمی تغییر می نماید و یا اعتماد می نماید.

پاداش های تصادفی نیرومندترین مشوق ها برای تثبیت یک الگوی رفتاری طبق تحقیقاتی که بک فریمن و همکاران در سال 1995 نموده اند به شمار می رود. مانند داستان موش آزمایشگاهی.

بنابراین اگر که شما شخصیت اجتنابی داشته باشید ممکن است که تابحال مجرد مانده باشید و یا اینکه رابطه هایتان را تخریب می کنید.

زیرا در روابط ضروری است که اعتماد کنید و ابراز احساسات کنید و شرط و شروط را کنار بگذارید و سخت نگیرید، اما شما بسیار سخت گیر و جدی هستید و رابطه با شما سخت است.

اگر این علائم را در خود یا طرف مقابلتان حس می کنید، لطفا با یک مشاور صحبت کنید.

منبع: برگرفته از یادداشت های ارسطو رضایی در شبکه اجتماعی ویرگول

پ

منبع: برترین ها
انتشار: 24 مهر 1403 بروزرسانی: 24 مهر 1403 گردآورنده: dubairo.ir شناسه مطلب: 2518

به "اختلال شخصیت اجتنابی؛ چرا مجرد ماندم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "اختلال شخصیت اجتنابی؛ چرا مجرد ماندم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید