صبر یک جانباز شهید در چشم روشنی به چاپ سوم رسید - مجله سفرنامه دبی

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، در بخشی از این کتاب که توسط انتشارات شهید کاظمی به نویسندگی کوثر لک در 170 صفحه منتشر شده است، می خوانیم:

تازه داشتیم طعم شیرین زندگی را مزه مزه می کردیم که سردرد های شبانه سید جواد آغاز شد. شب ها شبیه آدم های مسموم، سرش را بین دستانش می گرفت و با صورت مچاله، از درد به خودش می پیچید و ناله می کرد. دل درد و حالت تهوع هم داشت. یک شب آنقدر دردش شدید شد، که فرصت نداد بروم پدرم را خبر کنم. با اینکه با هم یک کوچه بیشتر فاصله نداشتیم. مدام تکرار می کرد: همین همسایه روبرویی! همین همسایه روبرویی! ما تازه رفته بودیم توی آن کوچه، آن هم نصف شب، اصلاً دلم نمی خواست زنگ همسایه روبرویی را بزنم. داشتم دست دست می کردم که توی آن اوضاع چه کنم. لیوان آب را دادم دستش؛ حالا یه دونه قرص بخور شاید خوبشی. خیلی عصبانی سرم داد زد: میگم بروووو.. چند بار دکمه زنگ را فشار دادم تا بالاخره در را باز کردند. همسایه روبرویی هستم. آقای ما خیلی حالش بد هست، می رسونیدش بیمارستان؟! آن شب با آمپول مُسکن آرام گرفت. ولی توی همان هفته سه بار این درد سراغش آمد.

*همان اول زندگی فهمیدم به اندازه فامیل هایم او دوست و آشنا دارد. با اینکه آن موقع بیست و چهار پنج سال بیش تر نداشت، هر شب مهمان داشتیم. برایمان کادوی عروسی می آوردند. یک شب که مادرم آنجا بود، گفت که زشته مهمان ها شام نخورده بروند، نگهشان دارید. مادر رفت سراغ مرغ پختن، من هم با اعتماد به نفس رفتم سراغ برنج و قابلمه. پلویی پختم که توی تاریخ ثبت شد. دانه های برنج طوری به هم چسبیده بود که مثل کیک.