کشف جالب محققان درباره غذای مورد علاقه دایناسور ها - مجله سفرنامه دبی

محققان دانشگاه بریستول انگلیس در مطالعه اخیرشان کشف کردند که اولین دایناسور ها تمایل داشتند چه چیز هایی بخورند.

به گزارش تی ای، دایناسور ها در سراسر دوران میانه زیستی یا مزوزوئیک تنوع قابل توجهی از سازگاری های غذایی را شاهد بودند، اما منشا حالت های مختلف تغذیه به ویژه منشا چندگانه گیاه خواری در آن ها نامشخص بوده است. میانه زیستی یا مزوزوئیک یکی از سه دوران در ابردوران پیدازیستی است که مابین دوران های دیرینه زیستی و نوزیستی قرار گرفته است و از حدود 245 تا 65 میلیون سال پیش را شامل می گردد که دربردارنده سه دوره تریاس، ژوراسیک و کرتاسه است. به تازگی محققان عادات تغذیه دایناسور های اولیه را عمدتا از مقایسه کیفی مورفولوژی دندان آن ها با آنالوگ های موجود شناسایی نموده اند.

دیرینه شناسان دانشگاه بریستول با آنالیز شکل دندان های دایناسور های اولیه، شبیه سازی عملکرد دندان های آن ها با مدل سازی محاسباتی و مقایسه آن ها با خزندگان زنده و رژیم غذایی آنها، تنوع ریخت دندانی دایناسور های اولیه را آنالیز کردند. آن ها دریافتند که اجداد بسیاری از گروه های دایناسور های گیاه خوار، همه چیزخوار بوده اند و اجداد علفخواران معروف گردن دراز مانند دیپلودوکوس یا دوتیرکی ها نیز گوشت می خوردند.

دایناسور های اولیه اسرارآمیز هستند، زیرا آن ها بسیار کوچک تر از نوادگان خود بودند و بیشتر دوران تریاس را زیر سایه خزندگانی که شبیه کروکودیل بودند گذراندند. دایناسور ها از انقراض دسته جمعی تریاس-ژوراسیک جان سالم به در بردند و توانستند پس از آن خود را با محیط وفق دهند و به گروه غالب جانوران به جامانده در دوران مزوزوئیک تبدیل شوند. با این حال، اندازه تنوع رژیم غذایی و محیط زیست آن ها هنوز نامشخص است. دانشمندان بر این باورند که باید اتفاقی در دوره تریاس اتفاق افتاده باشد که اجازه داده است این اتفاق بیفتد.

دکتر آنتونیو بالل (Antonio Ballell) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه بریستول، گفت: دایناسور ها پس از پیدایش شروع به نشان دادن تنوع هیجان انگیزی از اشکال جمجمه و دندان می نمایند. برای دهه ها، این امر دیرینه شناسان را به این فکر فرو برده بود که گونه های مختلف قبلا انواع مختلفی از رژیم های غذایی را آزمایش می کردند.

در این مطالعه محققان آن ها را با گونه های مارمولک مدرن مقایسه و سعی کردند براساس شباهت های دندان هایشان با آن ها بفهمند که آن ها در آن دوران بیشتر چه چیزی می خوردند.

محققان این مطالعه گفتند: ما این موضوع را با استفاده از مجموعه ای از روش های محاسباتی برای معین کمیت شکل و عملکرد دندان های دایناسور های اولیه و مقایسه آن ها با خزندگان زنده با رژیم های غذایی مختلف آنالیز کردیم. این شامل مدل سازی ریاضی شکل دندان ها و شبیه سازی پاسخ های مکانیکی آن ها به نیرو های گاز گرفتن با نرم افزار مهندسی بود.

پروفسور مایک بنتون (Mike Benton) یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: با این مجموعه روش ها، توانستیم به صورت عددی شباهت دایناسور های اولیه با حیوانات مدرن را محاسبه کنیم. دایناسور های ددپایان یا تروپودا دارای دندان های نوک تیز، خمیده و تیغه مانند با دندانه های ریز هستند که مانند بُزمَجّه مدرن رفتار می نمایند. در مقابل، دندان های دندانه دار پرنده کَفَلان و خزنده پاریختان بیشتر شبیه همه چیزخواران و گیاه خواران امروزی مانند ایگوانا هستند.

وی اضافه کرد: تحلیل های ما نشان می دهد که پرنده کَفَلان به عنوان همه چیزخوار زندگی خود را شروع کردند و یک یافته جالب دیگر این است که اولین خزنده پاریختان ها، اجداد ساروپود های گردن دراز گیاه خوار مانند دیپلودوکوس، گوشتخوار بودند. این نشان می دهد که گیاه خواری برای اجداد هیچ یک از این دو نوع راسته نبوده است.

دکتر بالل نتیجه گرفت: به نظر می رسد یکی از چیز هایی که دایناسور های اول را خاص نموده است این است که آن ها رژیم های غذایی مختلفی را در سراسر دوره تریاس در میان خود تکامل داده اند. ما فکر می کنیم که این امر ممکن است برای موفقیت تکاملی و زیست محیطی آن ها امری کلیدی بوده باشد.