درمان سرطان با قارچ هیمالیا - مجله سفرنامه دبی

به گزارش خبرنگاران، به نقل از مدیکال نیوز تودی، کوردیسپین یک محصول متابولیک مشتق شده از Cordyceps sinensis، یک قارچ هیمالیاست که مردم از منبع مورد اعتماد آن در درمان های گیاهی برای سرطان، پیری و التهاب برای هزاران سال استفاده کرده اند. منبع معتبر محققان برای اولین بار این ترکیب را در سال 1950 مشخص کردند.

در طول 71 سال گذشته، صد ها مطالعه نشان داده اند که کوردیسپین ممکن است اثرات مفیدی بر روی مسائل مختلف سلامتی داشته باشد، از جمله: سرطان، شرایط قلبی، التهاب، مسائل سلامت روان و مسائل مربوط به عملکرد مغز، اختلالات متابولیک، درد، شرایط تنفسی.

علیرغم موفقیت کوردیسپین در کشت سلولی و مطالعات حیوانی، تحقیقات کمی در مورد اثرات کوردیسپین بر روی افراد وجود دارد، زیرا به سرعت در جریان خون تجزیه می شود. این بدان معناست که فقط مقادیر کمی به سایت مورد نظر می رسد.

کشف راهی برای پایدارتر کردن کوردیسپین در بدن می تواند به درمان های نوی برای سرطان و سایر شرایط منجر شود.

در یک مطالعه اخیر، محققان به رهبری دانشگاه آکسفورد در انگلیس و شرکت بیودارویی NuCana راهی برای پایدارتر کردن کوردیسپین در بدن پیدا کردند. آن ها داروی نو خود را NUC-7738 نامیدند و مرحله اول آزمایش بالینی را در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته انجام دادند.

از مطالعات سلولی، محققان دریافتند که NUC-7738 نسبت به کوردیسپین معمولی بهتر می تواند به سلول های سرطانی برسد و سطوح بالایی از متابولیت های ضد سرطانی را تولید کند.

نتایج اولیه آزمایش های بالینی شامل بیماران مبتلا به تومور های مرحله پیشرفته مقاوم به درمان نیز نشان داد که داروی شیمی درمانی نو به خوبی تحمل می شود و نشانه هایی از فعالیت ضد سرطانی را نشان می دهد.

دکتر کورنلیا دی مور، دانشیار زیست شناسی RNA در دانشگاه ناتینگهام گفت: در این مطالعه، نویسندگان نشان می دهند شکل اصلاح شده مولکول کوردیسپین، NUC-7738، آن را در غلظت های پایین تر و طولانی تر موثر می سازد. به طور هیجان انگیز، به نظر می رسد که این نه تنها در کشت سلولی و حیوانات بلکه در بیماران سرطانی نیز صادق است.

این مطالعه در مجله Clinical Cancer Research منتشر شده است.

یکی از مسائل اصلی استفاده از کوردیسپین برای درمان افراد این است که بر اثر تماس با آنزیمی به نام آدنوزین دآمیناز (ADA) به راحتی در بدن تجزیه می شود؛ همچنین به یک ناقل نوکلئوزیدی به نام hENT 1 برای رسیدن به سلول های سرطانی و آنزیم فسفریله کننده (ADK) برای تبدیل به یک متابولیت ضد سرطان متکی است.

برای غلبه بر این مسائل، محققان کوردیسپین را با فناوری ProTide تغییر دادند، رویکردی نو برای رساندن دارو به سلول های سرطانی.

فناوری ProTide با اتصال مولکول های کوچک به ترکیبات از پیش فعال شده برای کمک به آن ها برای رسیدن به سلول های هدف کار می کند. پس از رسیدن، این مولکول های کوچک شکسته می شوند و ترکیبات از پیش فعال شده را برای انجام کار خود باقی می گذارند.

دانشمندان قبلا از این رویکرد در دارو های ضد ویروسی مورد تایید سازمان غذا و دارو (FDA) از جمله رمدسیویر و سوفوسبوویر برای عفونت های ویروسی از جمله هپاتیت C، ابولا و کووید-19 استفاده می کنند. FDA همچنین اخیرا داروی ضد سرطان Acelarin را که از همین فناوری استفاده می کند، ردیابی کرده است.

محققان با استفاده از فناوری ProTide، چندین نسخه از پیش فعال شده کوردیسپین را قبل از انتخاب یکی - NUC-7738 - برای تحقیقات بیشتر سنتز کردند، سپس NUC-7738 را در کنار کوردیسپین معمولی روی مجموعه وسیعی از رده های سلولی سرطانی آزمایش کردند. NUC-7738 حداقل هفت برابر قوی تر از کوردیسپین معمولی بود.

NUC-7738 به ویژه روی سلول های تراتوکارسینوما که نوعی سرطان بیضه است، عملکرد خوبی داشت. حساسیت این سلول ها به NUC-7738 بیش از 40 برابر بیشتر از کوردیسپین بود.

سپس محققان آزمایش های سلولی را برای مقدار گیری اثرات NUC-7738 بر روی ADA، ADK و hENT 1 انجام دادند. برخلاف کوردیسپین معمولی که به هر سه مورد وابسته بود، NUC-7738 به مهار هیچ یک از آن ها پاسخ نداد.

نویسندگان این مطالعه سپس فاز 1 کارآزمایی بالینی را برای آزمایش دارو در بیماران آغاز کردند. از اول ژوئن 2021، آن ها 28 نفر را در سراسر انگلیس با انواع مختلف سرطان پیشرفته، از جمله ملانوما، سرطان کولورکتال و سرطان ریه، ثبت کردند تا دوز های NUC-7738 را از 14 تا 900 میلی گرم در متر مربع دریافت کنند.

نتایج اولیه این کارآزمایی نشان می دهد بیماران سرطانی تمام دوز های دارو را به خوبی تحمل می کنند. محققان همچنین به نشانه هایی از فعالیت ضد تومور و تثبیت طولانی مدت بیماری، به ویژه در میان افراد مبتلا به ملانوم مقاوم به ایمونوتراپی اشاره کردند.